Το Blast ήταν απο τις λίγες ελληνικές ταινίες που περίμενα και ήθελα να δω, τελικά πήγα και είδα και τελικά καλά έκανα. Αν και δεν μ’άρεσε τόοο όσο η προηγούμενη του Τζουμέρκα, η Χώρα Προέλευσης, ήταν καλό, αρκετά καλό και συστήνεται ανεπιφύλακτα!
Τα βασικά θετικά είναι 3:
- Ο χρόνος της ταινίας. Ο Τζουμέρκας τον διαχειρίζεται άψογα, το πως κυλάει η υπόθεση, τώρα, πρίν και μετά, όλα τέλεια και νομίζω είναι 100% δικός του ο συγκεκριμένος τρόπος. (και στην Χώρα Προέλευσης το ίδιο)
- Η Αγγελική Παπούλια. Η πρωταγωνίστρια. Παίζει πραγματικά πολύ καλά.
- Η σκήνη της καταδίωξης. Φοβερά πλάνα, φοβερή αισθητική, αν ήμασταν σε συναυλία, στο τέλος θα φωνάζαμε “Again!”
Μουσική: drog_A_tek. Ωραία αλλα λίγη, θα μπορούσε να έπαιζε πιο πολύ, αλλά το γενικό ύφος, για μια ακόμα φορά, ταίριαζε απόλυτα.
Υπόθεση: Η πρωταγωνίστρια έχει όλα όσα θα μπορούσαν την κάνουν ευτυχισμένη. Ευτυχεί, μετά δυστυχεί και στο τέλος επιτίθεται.
